my psychosis with my psychosis

Την αγαπώ. Τη λατρεύω. Τη μισώ. Τη σιχαίνομαι. Όλα αυτά μαζί. Κάποτε και όλα μαζί ταυτόχρονα.
Είναι η καλύτερή μου φίλη και ο χειρότερος εφιάλτης μου. Δε θέλω να ζήσω χωρίς αυτήν. Δεν έχω μάθει να ζώ χωρίς αυτήν.
Με έχει ανεβάσει εκεί που "φυσιολογικός" άνθρωπος δεν ανέβηκε ποτέ χωρίς ναρκωτικά. Με έχει ρίξει εκεί που ποτέ "φυσιολογικός" άνθρωπος δεν έχει καταδυθεί χωρίς κάποιο εξωτερικό, ισχυρά δυσάρεστο ερέθισμα.
Η διπολική συναισθηματική διαταραχή. Το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο που της δώσανε οι managers της όταν είδαν ότι το αρχικό της όνομα, μανιοκαταθλιπτική ψύχωση, δεν ήταν ιδιαίτερα εύηχο.
Ψύχωση. Ψυχική ασθένεια. Ψυχασθένεια. Ψυχικά ασθενής. Ψυχασθενής. Ψυχασθενώ;
Η ψυχή.
Ακόμα και αρκετοί ψυχίατροι- βλέπε Yalom- πιστεύουν ότι η ψυχή παύει να υπάρχει με την έλευση του θανάτου. Υπήρχε άραγε γι'αυτούς από πριν; Ή μήπως με τον όρο ψυχή εννοούνε το μυαλό, τον εγκέφαλο, τη νοημοσύνη, τη διαύγεια, τη νοητική δραστηριότητα, ή τέλος πάντων ένα συνδυασμό των παραπάνω;
Οι υπόλοιποι ψυχίατροι πιστεύουν άραγε πως η ψυχή είναι άϋλη και άφθαρτη, υπήρχε πριν από το σώμα και θα συνεχίσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να υπάρχει και μετά;
Αν είναι όντως η ψυχή άϋλη και άφθαρτη, πώς γίνεται να νοσεί;
Και αν δε νοσεί στην πραγματικότητα η ψυχή, αλλά ο εγκέφαλος ως όργανο του σώματος, πώς καταδέχονται όλοι αυτοί να αποκαλούνται ψυχίατροι, ψυχολόγοι, ψυχοθεραπευτές, ψυχαναλυτές, και δεν έχουν ακόμα σκίσει τα πτυχία τους;
Ψυχοφάρμακα.
Το ίδιο τροπάρι από την αρχή. Γίνεται η ύλη (το "ψυχο"φάρμακο) να επιδρά σε κάτι άυλο (στην ψυχή;)...
Μπορούν να μας σκλαβώσουν το σώμα με ιμάντες και ζουρλομανδύες, ακόμα και ακούσιο εγκλεισμό ("νοσηλεία" σε κλινική), μπορούν να μας καταστείλουν ακόμα και το μυαλό, την ικανότητα να σκεφτόμαστε καθαρά, με τα ναρκωτικά που μας συνταγογραφούν δωρεάν και εφ'όρου ζωής, αλλά την ΨΥΧΗ δε βρέθηκε το φάρμακο/το μέσο που θα μας την υποτάξει ακόμα...
Δυστυχώς για εκείνους που θα το ήθελαν, ευτυχώς για εμάς που ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ ΑΚΟΜΑ...



http://www.youtube.com/watch?v=uEk9OpOYp3A