connected

Ναί, υπάρχει και ένα βιβλίο με αυτόν τον τίτλο και θέλω να το διαβάσω, αλλά δεν αναφέρομαι σε αυτό.
Αναφέρομαι στο πώς βλέπω τα άλλα άτομα με διπολική διαταραχή. Αισθάνομαι πολύ κοντά τους, έχουμε στο κάτω κάτω κάτι κοινό, μία ασθένεια (ας την πώ κι εγώ έτσι, αφού έτσι θέλουν να τη λένε οι γιατροί- και πώς να μη θέλουν να τη βαφτίσουν ασθένεια! Πώς αλλιώς θα προσπαθήσουν να τη θεραπεύσουν αν δεν τη θεωρούν ασθένεια;), μια ασθένεια λοιπόν που υποδηλώνει ότι έχουμε και κάποια γονιδιακή ομοιότητα, έχουμε τα ίδια γονίδια που προδιαθέτουν σ'αυτή!
Πέρα λοιπόν από το γεγονός ότι θεωρώ πως όλοι είμαστε αδέλφια, όλοι είμαστε ψυχές, μέλη ενός σώματος, ενός οργανισμού που λέγεται Ανθρωπότητα και κάποτε θα ενωθούμε πάλι σ'αυτό το Όλον...
Ειδικά με τους διπολικούς (πόσο μ'εκνευρίζει αυτή η λέξη! Δεν είμαστε διπολικοί, έχουμε τη μανία και την κατάθλιψη αλλά περνάμε και από όλα τα ενδιάμεσα στάδια, ακόμα και από το στάδιο της φυσιολογικότητας που ονομάζεται "νορμοθυμία", διπολικοί θα ήμασταν αν περνάγαμε μόνο από τη μανία στην κατάθλιψη και αντίστροφα, ποιός ανόητος μας χαρακτήρισε έτσι; Σιχαίνομαι τέτοιους απλουστευτικούς όρους που μπορούν να οδηγήσουν σε παρεξηγήσεις!), ειδικά με τους "ομοιοπαθείς" λοιπόν αισθάνομαι ακόμα πιο κοντά...
Δε θα πώ ότι τους συμπαθώ όλους ή τους άγαπώ όλους ή συμφωνώ με όλους, αλλά τους καταλαβαίνω και (πιστεύω πως) με καταλαβαίνουν καλύτερα από το μέσο φυσιολογικό (μη διπολικό) άνθρωπο, δεν πρόκειται να μου σπάσουν τα νεύρα λέγοντας μαλακίες όπως "Διπολική διαταραχή; Μα εσύ φαίνεσαι μια χαρά! Δε σου φαίνεται!"
...Τί είναι ρε μαλάκα για να μου φαίνεται, κρεατοελιά στη μύτη; Το ίδιο θα έλεγες σε κάποιον που έχει θυρεοειδή, διαβήτη, ή καρκίνο του μαστού, έχει κάνει μαστεκτομή και έχει βάλει εμφυτεύματα σιλικόνης; Δε σου φαίνεται; Πώς θα έπρεπε να ήμουν δηλαδή για να μου φαίνεται;
Άσε, ξέρω... σαν τους άστεγους, με αχτένιστο και άλουστο μαλλί και τρύπια ρούχα, ή να κράταγα ένα αλυσοπρίονο/καλάσνικοφ/μαχαίρι/παγοκόφτη/οτιδήποτε θα με έκανε πειστική ως η μανιακή δολοφόνος με το αλυσοπρίονο/καλάσνικοφ/μαχαίρι/παγοκόφτη/οτιδήποτε;
Όχι ρε φίλε, δε θα σου κάνω τη χάρη, ψόφα μόνος σου, εγώ δε θα λερώσω τα χέρια μου με το αίμα σου (γιατί είπαμε, θεωρώ ότι όλοι αδέρφια είμαστε, οκ, θα τα πάρω με την πάρτη σου, θα τα πώ να ξεθυμάνω και θα σε συγχωρήσω για να μη σε κουβαλάω μέσα στο πολυάσχολο μυαλό μου...)
"Μανιοκατάθλιψη; Δεν πιστεύω στα καλά καθούμενα να μου επιτεθείς! Αν κινδυνεύω πες μου να φύγω!"
Φύγε να μη σε βλέπω γιατί μου ανάβουν τα λαμπάκια...
Δεν είμαι χειροδύναμη ώστε να προξενήσω βλάβη σε όποιον μαλάκα σαν κι εσένα να επιτεθώ, είμαι όμως και κατά της βίας και έτσι επιτίθεμαι μόνο λεκτικά, κάτι που ίσως είναι χειρότερο αν με πάρεις στα σοβαρά αλλά εσύ μαλάκα το αξίζεις για να στρώσεις...
Αυτά βέβαια δεν τα είπα στο μαλάκα που με ρώτησε, κράτησα χαρακτήρα και έμεινα ψύχραιμη, απορώ πώς...
"Δεν έχεις τίποτα! Όλα στο μυαλό σου είναι! Μόνη σου τα δημιούργησες, μόνη σου θα βγείς από αυτό, δεν τα χρειάζεσαι τα χάπια!"
Έτσι, ε; Δίκιο έχεις μαλακισμένη, όλα στο μυαλό μου είναι, στο ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ, το μυαλό μου δεν πάει καλά και αυτό δεν είναι κάτι που μπορώ να διορθώσω μόνη μου...
Όσο για τα χάπια, εγώ έχω την ευθύνη για το αν θα τα πάρω ή όχι, εγώ θα υποστώ και τις συνέπειες και θεωρώ ότι έχω το δικαίωμα να τα πάρω αν τα θέλω και να μην τα πάρω αν δεν τα θέλω, μπορώ να το αποφασίσω αυτό με το γιατρό μου ή και μόνη μου, αλλά εσύ τί σκατά είσαι που θα μου πείς αν χρειάζομαι ή όχι τα χάπια και αν θα τα πάρω ή όχι;
Δε θα τα πάρω επειδή δεν τα θεωρώ κατάλληλα, είναι ψυχοφάρμακα, είναι ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ και δε θέλω να τα πάρω γιατί δεν αντιμετωπίζουν την αιτία, αλλά το σύμπτωμα, δε φέρνουν την ισορροπία σταματώντας την παραγωγή των ορμονών που υπερεκκρίνονται στη φάση της μανίας ή δεν συμπληρώνουν αυτές τις ποσότητες όταν είναι ανεπαρκείς στη φάση της κατάθλιψης, απλά με ναρκώνουν για να φαίνομαι φυσιολογική, αυτό δε σημαίνει ότι θα είμαι κιόλας, θα είμαι μία διπολική ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ! Αυτή τη λέξη τη μισώ με όλη τη δύναμη της καρδιάς μου, δεν θέλω την καταστολή, δεν θα πάρω τα φάρμακα, αλλά εσύ δεν έχεις το δικαίωμα, τις γνώσεις ή την εξουσιοδότηση να μου πείς αν τα χρειάζομαι ή όχι, ξέρω ότι τα χρειάζομαι για να φαίνομαι φυσιολογική αλλά επιλέγω να μην τα πάρω λόγω των παρενεργειών, όπως ένας καρκινοπαθής μπορεί να επιλέξει να μην κάνει χημειοθεραπέιες για να μην του πέσουν τα μαλλιά (λέμε τώρα, δεν είναι αυτή η βασική παρενέργεια της χημειοθεραπέιας, έχει πολύ σοβαρότερες) και για να έχει μια καλύτερη ποιότητα ζωής για όσο ζήσει, παρά να έχει μεγαλύτερη ποσότητα, αλλά με γάμησέ τα ποιότητα...
Connected ε;
Μάλλον disconnected...
Από όλους τους υπόλοιπους, τους μη-διπολικούς που θα το παίξουν αυθεντίες επάνω στην ασθένειά μου (είπαμε, προτιμώ τον όρο "κατάσταση" αλλά τί να κάνουμε!) και θα προσπαθήσουν να δώσουν και ΛΥΣΕΙΣ, χωρίς ποτέ να έχω υποννοήσει ότι τη θεωρώ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!
Αφήστε με στην ησυχία μου και στη μανιοκατάθλιψή μου, είναι ωραία εδώ, κι ας μην ακούγεται εύηχη η λέξη!